که به دو نوع اولیه و ثانویه می باشد.نوع اولیه معمولا ارثی بوده و ناشی از اختلالات ساختمانی یا عملکردی در دوران جنینی می باشد.نوع ثانویه فرم شایع تر بیماری است .وضعیتی است که در آن سیستم عروق یا غدد لنفاوی پا بعلت عفونت ، ضربه یاجراحی های مختلف پا، لگن و شکم و انواع درمان های آن آسیب می بینند.بیماری های بدخیم چه از طریق تهاجم مستقیم به سیستم لنفی و چه به دنبال جراحی و رادیوتراپی برای درمان سرطان ، می توانند سبب لنف ادم شوند

پیشنهاد: پیشگیری از لنف ادم

.وظیفه این سیستم جمع آوری و هدایت مایع درون بافتهاست.آسیب یا تخریب این مسیر موجب تجمع مایع در فضای میان بافتی و ایجاد لنف ادم می شود. لنف ادم به عنوان یک بیماری پیشرونده می تواند موجب عوارض آزار دهنده و ناتوان کننده شود.می تواند منجر به بروز مشکلاتی از جمله:
۱) عفونت های مکرر(ورم لنفی زمینه را برای رشد میکروبها فراهم می نماید و عضو مرتب دچار عفونت نسج نرم به نام لنفانژیت می شود که در بسیاری از موارد برای درمان به بستری در بیمارستان نیاز است) .
۲)سختی در حرکت و اختلال عملکرد روزمره ی فرد( سنگینی موجب درد، بی حسی و محدود شدن حرکات عضو شده و کارایی بیمار را در محیط کار و منزل به مرور کم می کند) .
۳) اثرات روانی این بیماری چشمگیر بوده و به مرور موجب افسردگی و کناره گیری فرد از اجتماع می شود.
به طور متوسط حدود ۳۰% از مبتلایان به سرطان پستان ممکن است بعد از درمان بیماری در طول عمر خود مبتلا به لنف ادم شوند.
آسیب شناسی:
مایعات بدن از طریق دو سیستم گردش خون و لنف جابجا می شوند.مویرگهای خونی در هر نقطه بدن بدون وقفه در حال ترشح آب ، پروتئین و سایر مواد به فضای بین سلولی هستند.
قسمت عمده آب و مواد خارج شده از مویرگها به داخل وریدها بازجذب شده و مجددا وارد گردش خون می شوند.در این میان مولکولهای درشت پروتئین قادر به عبور از جدار وریدها نبوده لذا به همراه مقداری آب وارد عروق لنفی شده و از طریق سیستم گردش لنف از محیط خارج می شوند.مایع لنف در مسیر خود از داخل غدد لنفی ، که در واقع ایستگاههای فیلتر کننده لنف به شمار می روند ، عبور و نهایتا در نزدیکی قلب وارد گردش خون می شود.
اگر بنا به دلایل مختلف سیستم لنفی قادر به خارج کردن مایع لنف از موضع نباشد، آب و پروتئین در بافت تجمع می یابد که به آن ورم لنفی یا لنف ادم (پافیلی) می گوییم.این ورم در هر نقطه ای از بدن می تواند ایجاد شود ولی اغلب در دست و پا اتفاق می افتد.
چه عواملی منجر به لنف ادم ثانویه پا می شوند؟
●جراحی های وسیع ناحیه پا ، شکم و لگن مانند جراحی عروق محیطی ، تعویض مفصل زانو یا جراحی های وسیع ارتوپد ، بدخیمی ها.

همپنین بخوانید:ورزش لنف ادم دست
●برداشتن غدد لنفاوی جهت نمونه برداری در سرطان ها.
●رادیو تراپی های وسیع شکم و لگن و بعضی از انواع شیمی درمانی.
● تصادفات شدید منجر به شکستگی های استخوانی یا آسیب شدید پا و عروق لنفاوی.
●سوختگی ها حتی آفتاب سوختگی های شدید.
●چاقی شدید(فشردگی زیاد عروق می تواند منجر به شروع لنف ادم ثانویه همراه لیپدما شود).
علائم و تظاهرات بیماری:
بیماری به صورت تورم آهسته پا یا دست بدون درد و تغییر در رنگ یا ظاهر اندام بروز می کند.ورم از انگشتان شروع و به طرف بالا گسترش می یابد.معمولا تورم طی چندین ماه و اندک اندک ایجاد می گردد. ورم در طول روز و با پایین نگه داشتن اندام افزایش می یابد و با بالا نگه داشتن طی خواب شبانه از میزان تورم تا حدی کم می گردد ولی از بین نمی رود.
در اکثر موارد این بیماری بعد از چندین سال از شروع آن و بعد از مراجعات متعدد به پزشکان مختلف و انجام آزمایشات مکرر از سیستم قلبی ، کبدی ، کلیوی و وریدی تشخیص داده می شود.
آیا ورم لنفاوی قابل درمان است؟
در مورد لنف ادم نیز مانند هر بیماری دیگری پیشگیری بهتر از درمان خواهد بود. هر چند درمان قطعی برای این بیماری وجودندارد ولی می توان بااستفاده از روش های مختلف مانند”روش احتقان زدایی ترکیبی” از طریق افزایش سرعت تخلیه لنف و کاهش حجم ادم ، اندازه عضو رابه حد مطلوب رساند و از سایر عوارض جلوگیری کرد.
این روش که زیر نظر متخصصین مربوطه ارائه می شود ، شامل:
ماساژ تخصصی ، بانداژهای مخصوص کم کش ، ورزش های باز توانی و مراقبت از اندام می باشد.در فعالیت های روزانه این بیماران استفاده از جوراب های کشی توصیه می شود.

منبع: دکتر کدپور